چند روز پیش یه مطلبی نوشته بودم تو کانال که حکمت های خدا رو آدم درک نمیکنه و باید از ابعاد دیگه ای هم بهش توجه بشه تا کامل درک بشه.
الآن به این نتیجه رسیدم که آدم نیت های قلبی دیگران رو هم درک نمیکنه و خیلی مهارت میخواد درک کردنشون. دو شب پیش از دست یکی از دوستان ناراحت بودم به خاطر کاری که کرده، اما الآن تازه متوجه شدم که فقط برای محافظت از من چنین کاری رو انجام داده، چون اگه انجام نمی داد با رفتن خودش من دیر یا زود مجبور می شدم تحت فشار دیگران اون کار رو انجام بدم و اون وقت معلوم نبود برگشتنی هم باشه.
دو شب پیش از دستش خیلی ناراحت بودم، با وجودی که سعی داشتم نشون بدم برام اهمیتی نداره. اما الآن فقط به احترامی که براش قائل بودم اضافه شد.
شاید از دور تنها به نظر بیام، اما هیچ وقت دوستی های سطحی و به تعداد زیاد من رو قانع نکرده. من دوستی های محدود ولی عمیق رو بیشتر می پسندم. دوستی هایی که حاضر باشی به قیمت متنفر شدن اون آدم ازت، ازش محافظت کنی.
خدا چنین دوستی هایی نصیبتون کنه! :)
